του Σταμάτη Στεφανάκου αποκλειστικά εδώ, κ στο "ελεύθερος να σκέφτεσαι"
Η παρακάτω επιστολή δεν είναι υποθετική. Την αφιερώνω σε μια
φίλη αριστερή συναγωνίστρια και συντρόφισσα στον δρόμο. Θα μπορούσε όμως να την
αφιέρωνα και σε όλη την μαχόμενη αριστερά - από κάποιον όπως εγώ που δεν τολμά να δηλώσει
καν ότι είναι αριστερός.
Φίλη μου
Σου γράφω σήμερα
γιατί νιώθω την ανάγκη να μοιραστώ μαζί
σου τις σκέψεις μου. Επέλεξα να το κάνω
δημόσια γιατί σε ξέρω καλά και ξέρω πως δεν είσαι άνθρωπος του παρασκηνίου.
Τηρώντας την επιθυμία σου να αγωνίζεσαι ανώνυμα , σεβάστηκα την επιλογή σου και κράτησα το
όνομα σου κρυφό. Άλλωστε εσύ προσωπικά ,
έχεις επιλέξει να είσαι στο δρόμο και να αγωνίζεσαι χωρίς να ζητάς αναγνώριση,
χωρίς να επιζητάς θέση, χωρίς να θέλεις καρέκλα. Χωρίς με δυο λόγια να «κεφαλαιοποιήσεις» με κάποιο τρόπο την
επιλογή σου…
