Γράμμα προς την κόρη μου για τη δημοκρατία

"Άννα, η δημοκρατία είναι το όπλο των φτωχών, των αδύναμων, των απλών ανθρώπων"

17-6-2013

 Αγαπητή Άννα,

 σου γράφω κάποιες σκέψεις για τη δημοκρατία μέσα στη συναισθηματική φόρτιση που κυριαρχεί στην ατμόσφαιρα μετά το τελευταίο πλήγμα που δέχθηκε – και μαζί της όλοι και όλες - από την απολυταρχία της αγοράς.



 Σε κοιτάζω, σήμερα, ανάμεσα στους υπερασπιστές της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, στον περίβολο της ΕΡΤ και στο σύνταγμα και θέλω να σου πω τόσα πολλά, να μοιραστώ μαζί σου σκέψεις, αξίες, ιδανικά και συναισθήματα. Αλλά δεν έχεις κλείσει τα 3 και όταν θα είσαι αρκετά μεγάλη δεν θα είμαι εγώ πια μέσα σε αυτό που ζούμε σήμερα. Θα είμαι στο μέλλον, ανασυγκροτώντας το παρελθόν ανάλογα με την έκβαση της ιστορίας. Θα διηγούμαι μια ιστορία.

Όμως θέλω να σου μιλήσω τώρα, να σου πω αυτά που νιώθω ότι έχουν νόημα τώρα, τώρα που όλα μοιάζουν να είναι στον αέρα, τώρα που όλα είναι ανοικτά και δεν υπάρχει τίποτα άλλο να στηριχθείς απέναντι στις ορδές της απολυταρχίας παρά αυτός ο κόσμος των υπερασπιστών, των μαχητών της ελευθερίας, της δημοκρατίας και της αξιοπρέπειας. Θέλω να σου μιλήσω τώρα που το μόνο που έχουμε είναι η προσωπική και συλλογική μας ευθύνη απέναντι στις προηγούμενες και τις επόμενες γενιές να υπερασπιστούμε τις αξίες και τα ιδανικά που κάνουν τον άνθρωπο το πιο συγκινητικό είδος ζωής. Γι’ αυτό σου γράφω ένα γράμμα για τη δημοκρατία από το παρελθόν, με απλά λόγια, όπως αρμόζει σε μεγαλειώδεις στιγμές.

Τι είναι δημοκρατία;

Άννα, η δημοκρατία είναι το όπλο των φτωχών, των αδύναμων, των απλών ανθρώπων. Η δημοκρατία δεν είναι ιδεολογικό θέμα με την αφηρημένη έννοια, είναι απολύτως πρακτικό θέμα και ζήτημα επιβίωσης. Η δημοκρατία δεν είναι ένα κόλπο των οικονομικά ισχυρών, δεν ήταν ποτέ, δεν θα είναι ποτέ. Όποια σελίδα της ιστορίας των τελευταίων 250 χρόνων και να διαβάσεις θα διαπιστώσεις το μίσος τους, τη δυσφορία τους, τις τακτικές και τις στρατηγικές που επινοούσαν για να την παρακάμψουν, να την απενεργοποιήσουν, να την μετατρέψουν σε ένα χυδαίο - δηλαδή αγοραίο - «νταραβέρι» όταν δεν μπορούσαν να την καταργήσουν.  

Η δημοκρατία είναι το όπλο των απλών ανθρώπων. Δημοκρατία σημαίνει ότι η δύναμη δεν ανήκει στο χρήμα. Δημοκρατία σημαίνει ότι αυτοί που δεν έχουν μεγάλο πλούτο ή ιδιοκτησία μπορούν να παρέμβουν στις αποφάσεις για το παρόν και το μέλλον της κοινωνίας, να έχουν λόγο για το πώς θα κατανεμηθούν οι πόροι της κοινωνίας πιέζοντας προς την ικανοποίηση των δικών τους αναγκών. Η δημοκρατία κατακτήθηκε με αγώνες και θυσίες από τις λαϊκές τάξεις - όπου τα κατάφεραν βεβαίως - και περιόρισαν την αυθαιρεσία των οικονομικά ισχυρών, βελτιώνοντας την κατάστασή τους.

Οι ολιγάρχες δεν χρειάζονται τη δημοκρατία για να επιτύχουν τους σκοπούς τους. Έχουν χρήματα, κανάλια, εξαγοράζουν συνειδήσεις κοκ. Οι ολιγάρχες και τα κόμματά τους όχι μόνο δεν χρειάζονται τη δημοκρατία αλλά πολλές φορές οι πολίτες μέσω της δημοκρατίας απέτρεψαν καταστροφικά για την κοινωνία σχέδια των ισχυρών. Η δημοκρατία είναι «ενοχλητική» για τους οικονομικά ισχυρούς.

Γι’ αυτό σήμερα, κάτω από την πίεση της κρίσης επιχειρούν να αποτελειώσουν τη δημοκρατία, μια δημοκρατία που απαξίωσαν και συκοφάντησαν με τις πράξεις τους τα κόμματα των ολιγαρχών τα χρόνια της ανάπτυξης, αφού δεν μπορούσαν να την καταργήσουν μέχρι σήμερα.    

Σήμερα, η δημοκρατία πλήττεται γιατί οι οικονομικά ισχυροί επέλεξαν να επιτεθούν στην κοινωνία, να μας οδηγήσουν πολύ πίσω, να αποφασίζουν μόνοι τους για τον πλούτο της κοινωνίας και τους πόρους της με βάση τα δικά τους συμφέροντα μόνο, «απελευθερωμένοι» από τις απαιτήσεις μας, από τις ανάγκες των παιδιών μας, των παππούδων και των αρρώστων μας.

Όσοι είναι εναντίον της δημοκρατίας - ιδεολόγοι της απολυταρχίας της αγοράς και φασίστες - όσο και να καπηλεύονται τα εθνικά σύμβολα οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια την κοινωνία και τον λαό στην καταστροφή. Θέλουν τον λαό παραιτημένο, αμόρφωτο και έρμαιο στις ορέξεις τους.

Όσοι πλήττουν τη δημοκρατία και μετά μιλούν δήθεν για το καλό των πολιτών κοροϊδεύουν τον λαό. Γιατί όποιος θέλει το καλό του λαού, δεν τον φοβάται, δεν φοβάται τη δημοκρατία, δηλαδή το δικαίωμα του λαού να αξιώνει οι ανάγκες του να καθορίζουν την πορεία της κοινωνίας. Ο λαός δεν χρειάζεται προστάτες, χρειάζεται δημοκρατία. Η δημοκρατία είναι η μόνη εγγύηση ότι εμείς, οι απλοί άνθρωποι και τα παιδιά μας δεν θα γίνουμε παράπλευρες απώλειες στα σχέδια του οποιουδήποτε. Δεν υπάρχει μέλλον για εμάς, τις λαϊκές τάξεις, χωρίς δημοκρατία.

Ελπίζω όλα αυτά να είναι αυτονόητα όταν θα διαβάσεις αυτό το γράμμα και να χαμογελάσεις γλυκά με το αίσθημα διακινδύνευσης των αυτονόητων που νιώθουμε όλοι και όλες σήμερα και την ανάγκη μας να επιχειρηματολογήσουμε για αυτά. Να χαμογελάσεις γλυκά για ένα παρελθόν σκοτεινό που η σκιά του δε θα υπάρχει πια. Όμως, ακόμη και αν τα σύννεφα της απολυταρχίας έχουν διαλυθεί ως τότε, μην ξεχάσεις ποτέ, ποτέ, ποτέ όμως, ότι δεν υπάρχουν αυτονόητα χωρίς τις λαϊκές τάξεις σε εγρήγορση, σε ετοιμότητα, σε επιφυλακή και διάθεση διαρκώς να επεκτείνουν τη δική τους λογική για τα πράγματα, μια λογική που στον πυρήνα της έχει τη δημοκρατία. Αλλά για αυτή τη λογική θα σου γράψω άλλη φορά. Να μου είσαι καλά,

ο πατέρας σου,
Ανδρέας

ΥΓ: αν όταν διαβάσεις αυτό το γράμμα ο αγώνας μαίνεται ακόμη, τότε δεν έχω πολλά να σου πω, διάβασέ το στα πεταχτά και βάλτο στην τσέπη σου, πηγαίνοντας στο δικό σου πολυτεχνείο, στη δική σου ΕΡΤ.  

left.gr