Τετάρτη 8 Μαΐου 2013

Νομιμοποίηση και ορθογραφία


Του Νικόλα Γανιάρη
Ξεπερνώντας κάπως γρήγορα το ευχάριστο, ότι κάθε ανακοίνωση και κάθε αφίσα των νέων του ΣΥΡΙΖΑ περνά από το ακτινογραφικό μηχάνημα της Ομάδας Αλήθειας της Νέας Δημοκρατίας, μπορούμε να μείνουμε σε κάποια σημεία της ανακοίνωσης-απάντησής της στην πρόσφατη αφίσα μας για τη Μανωλάδα.


Το πρώτο. Η κριτική της κυβέρνησης στη θέση των Νέων ΣΥΡΙΖΑ για νομιμοποίηση των μεταναστών, είναι ότι πρόκειται για «απαράδεκτη, προκλητική και τυχοδιωκτική» θέση. Βέβαια, σε κανένα σημείο του κειμένου δεν αναφέρεται μια στοιχειώδης αιτιολόγηση, έστω και για έναν από αυτούς τους ισχυρισμούς. Επίσης αναφέρεται ότι η δημόσια υποστήριξη της συγκεκριμένης θέσης έχει τα χαρακτηριστικά «τζογαρίσματος», χωρίς και πάλι την παραμικρή εξήγηση. Τουλάχιστον η ανακοίνωσή τους είναι ορθογραφημένη.

Στην πραγματικότητα, ωστόσο, «τζογάρισμα» είναι το κυνήγι του κέρδους των τσιφλικάδων της Μανωλάδας πάνω στις πλάτες ανθρώπων που εργάζονται σε άθλιες συνθήκες, αμείβονται πενιχρά και πυροβολούνται όποτε ζητούν τα δεδουλευμένα τους. Κυρίως, «τζογάρισμα» είναι εκείνο το κέρδος που αναπαράγεται με την προϋπόθεση ότι κάποιοι άνθρωποι θα κρατούνται από την κυβέρνηση (αυτήν, και πολλές άλλες πριν από αυτήν) εκτός νόμου. Με την κυριολεκτική πια σημασία του όρου, τζογάρει εκείνος που κερδίζει βασιζόμενος στο ότι η κυβέρνηση θα συνεχίσει να διατηρεί τους σκλάβους του παράνομους (και άρα εκτός πεδίου προστασίας), στο ότι τα τοπικά Αστυνομικά Τμήματα θα συνεργάζονται, στο ότι η πολιτεία δεν θα κάνει κανέναν έλεγχο στην παραγωγή του.

Το να ξεκινήσουν, λοιπόν, διαδικασίες νομιμοποίησης για τους «παράνομους» εργαζόμενους στα κάτεργα της Μανωλάδας είναι πρόκληση, στο βαθμό που θέτει εμπόδια για τα κέρδη των αφεντικών τους. Την ίδια στιγμή, το αίτημα αυτό φαίνεται να υιοθετείται και από κομμάτια της τοπικής κοινωνίας, τα οποία αντιλαμβάνονται ότι η υπεράπιση των πραγματικών συμφερόντων τους περνά από την υποστήριξη των μεταναστών. Ταυτόχρονα δε, και η ίδια η νομική βάση της δίωξης των εγκληματιών επιστατών ενισχύει την αναγκαιότητα της, έστω προσωρινής, νομιμοποίησης των θυμάτων της οικονομικής εκμετάλλευσης (που προφανώς είναι πολύ περισσότερα από όσους ήταν τα θύματα της επίθεσης των επιστατών). Σωστά λοιπόν ανησυχεί η Νέα Δημοκρατία: Η υπόθεση της νομιμοποίησης στη Μανωλάδα μπορεί να βάλει σε κίνδυνο το τζογάρισμα που εδώ και τόσα χρόνια καλλιεργεί.

Διαμορφώνοντας ένα καθεστώς που εξασφαλίζει αξιοπρεπή ζωή  και ανθρώπινες συνθήκες εργασίας και διαμονής, οι διαδικασίες αυτές μπορούν να βάλουν ένα φραγμό στην εκμετάλλευση που υφίστανται καθημερινά, όχι μόνο οι εργαζόμενοι/ες της Μανωλάδας, αλλά γενικά οι εργάτες γης στην ελληνική επαρχία. Γιατί το ατυχές περιστατικό που αναφέρει η Νέα Δημοκρατία, επαναλαμβάνεται κάθε μέρα, επί χρόνια: στη Θήβα, την Άρτα, την Κρήτη και αλλού. Και αποκαλύπτει ένα μοτίβο σκληρής εκμετάλλευσης βασισμένης στο ρατσισμό, που χαρακτηρίζει ολόκληρη την ελληνική αγροτική παραγωγή.

Ας μη βιάζεται λοιπόν το γραφείο Τύπου της Νέας Δημοκρατίας να χαρακτηρίζει ως αποτρόπαιες, καταστάσεις για την διαιώνιση των οποίων η ίδια (όπως και οι προηγούμενες κυβερνήσεις) έχει τεράστιες ευθύνες. Ειδικά όταν η ίδια ως κυβέρνηση δηλητηριάζει καθημερινά την ελληνική κοινωνία με το ρατσισμό και τη βία των πογκρόμ και των επιχειρήσεων-«σκούπα», των στρατοπέδων συγκέντρωσης, των παιδιών που δεν θα πάρουν ποτέ ιθαγένεια, των νεκρών στο Αιγαίο. Οι πρακτικές αυτές δεν απέχουν και πολύ, σε τελική ανάλυση, από αυτές των επιστατών στη Μανωλάδα -επεκτείνονται δε και στους Έλληνες εργαζόμενους. Δεν είναι (ακόμα) το ίδιο βίαιες. Όμως μετά από 4 πλέον μνημόνια, πρόκειται για την ίδια προσπάθεια υποτίμησης της εργασιακής δύναμης, σε μέτρα που να πλησιάζουν πολύ τη Μανωλάδα. Το επιβεβαιώνουν τα ποσοστά της ανεργίας στους νέους, τα επίπεδα των αυτοκτονιών, η φτωχοποίηση της κοινωνίας, αλλά και η φασιστική απειλή που διαρκώς τρέφεται από αυτή την πολιτική. Η αφίσα είχε δίκιο τουλάχιστον σε αυτό: Η Μανωλάδα είναι κάτι περισσότερο από ένα περιστατικό: είναι ένα σχέδιο.

Τελευταίο: Η απεργία πείνας των 300 μεταναστών δεν ήταν «περιφορά», όπως απρεπώς ισχυρίζεται η Νέα Δημοκρατία. Ήταν ένας ηρωικός αγώνας ανθρώπων που, διακινδυνεύοντας τη ζωή τους, διεκδικούσαν ορατότητα στην ελληνική κοινωνία. Είναι κατανοητή όμως η πικρία της δεξιάς, μιας και αυτοί οι «περιφερόμενοι» πέτυχαν την πρώτη νίκη της κοινωνίας στα χρόνια του μνημονίου.

Υ.Γ. Είναι φανερό ότι έχουμε κάνει ορθογραφικό λάθος στην αφίσα. Σας ευχαριστούμε που το υποδείξατε. Απλά, μιας και εμείς δεν είμαστε πολύ καλοί σε αυτόν τον τομέα, θα θέλαμε να ρωτήσουμε ποια είναι η ακριβής γραφή της φράσης «Μονή Βατοπεδίου». Τελευταία ακούγονται πολλές απόψεις και θα θέλαμε την εμπεριστατωμένη γνώμη σας.

Ο Νικόλας Γανιάρης είναι μέλος του Τμήματος Δικαιωμάτων του ΣΥΡΙΖΑ και μέλος του Κεντρικού Συμβουλίου της Νεολαίας Συνασπισμού

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου