Τετάρτη 15 Μαΐου 2013

65 χρόνια από τη «Νάκμπα» της Παλαιστίνης


Την πιο οδυνηρή στιγμή της ιστορίας τους, τη Νάκμπα ή «Καταστροφή», θυμούνται σήμερα οι Παλαιστίνιοι όπου γης με εκδηλώσεις, συγκεντρώσεις και διαδηλώσεις.


 Πριν από 65 χρόνια, με την ανακήρυξη του κράτους του Ισραήλ και την κατάληψη του 78% της ιστορικής Παλαιστίνης, 765.000 παλαιστίνιοι οδηγούνται στην εξορία – σήμερα ο αριθμός των Παλαιστινίων που ζουν εκτός Δυτικής Όχθης και Γάζας εκτιμάται πως έχει αυξηθεί στα 5 εκατομμύρια.

Οι σειρήνες θα ηχήσουν για 65 δευτερόλεπτα σήμερα στη Ραμάλα, τη Ναμπλούς, την Τουλκαρέμ, την Καλκίγια, τη Βηθλέεμ και την Ιεριχώ, όλες πόλεις της Δυτικής Όχθης, της παλαιστινιακής περιοχής που είναι κατακερματισμένη από τα σημεία ελέγχου του ισραηλινού στρατού, σημαίνοντας την έναρξη των σημερινών διαδηλώσεων.

Χθες, Τρίτη, παραμονή της επετείου, η σχετική τελετή περιελάμβανε την περιφορά 65 αναμμένων δαυλών  στους δρόμους της Ραμάλα πριν χιλιάδες παλαιστίνιοι συγκεντρωθούν σε στάδιο της πόλης για εκδήλωση με τη στρατιωτική μπάντα, ενώ ο παλαιστίνιος πρόεδρος Μαχμούντ Αμπάς απηύθηνε προ-μαγνητοσκοπημένο μήνυμα προς τον παλαιστινιακό λαό.

Το μήνυμα Αμπάς

Στο μήνυμά του, ο παλαιστίνιος πρόεδρος μίλησε για το δικαίωμα  των παλαιστινίων σε ανεξάρτητο κράτος, που έχει επιβεβαιωθεί από «χώρες σε όλο τον κόσμο» και κάλεσε την ισραηλινή κυβέρνηση να επιδείξει θετική διάθεση στις διαπραγματεύσεις απελευθερώνοντας παλαιστίνιους κρατούμενους – από τις χιλιάδες που κρατούντια στις ισραηλινές φυλακές, κάποιοι χωρίς καν απόδοση κατηγοριών

«Αν η ισραηλινή κυβέρνηση έχει θετικές προθέσεις πρέπει να απελευθερώσει τους φυλακισμένους μας, ιδίως εκείνους που βρίσκονται στη φυλακή πριν από το 1993 [οπότε υπογράφηκαν οι Συμφωνίες του Όσλο] και ακόμα τους άρρωστους, τα παιδιά και τους αδελφούς μας, τους παλαιστίνιους πολιτικούς ηγέτες και τα μέλη του Παλαιστινιακού Κοινοβουλίου», όπως τόνισε χαρακτηριστιικά.

«Το δικαίωμα στην επιστροφή» 

Από τα κύρια, αδιαπραγμάτευτα αιτήματα των Παλαιστινίων,  είναι η διατήρηση του «δικαιώματος στη επιστροφή», σύμφωνα με το οποίο οι εξορισμένοι μετά τον πόλεμο του 1948, όπως και οι απόγονοί τους, διατηρούν όλα τα δικαιώματά τους στις περιουσίες που κατείχαν πριν από τη «Νάκμπα».

(πληροφορίες από Αλ Τζαζίρα)

Στην Αθήνα, συγκέντρωση διαμαρτυρίας στις 6 μ.μ. μπροστά στην ισραηλινή πρεσβεία καλεί η Παλαιστινιακή Παροικία



Πού βρίσκονται σήμερα οι παλαιστίνιοι πρόσφυγες


To σχετικό γράφημα από τη σελίδα του Συλλόγου Ιντιφάντα (Οι πόλεις και τα χωριά που ερημώθηκαν από τη σιωνιστική εισβολή του 1948):


Ύστερα από 50 χρόνια διωγμού που είναι σήμερα οι Παλαιστίνιοι πρόσφυγες;
Τόπος προσφυγιάς
Σύνολο πληθυσμού (2000)
Από τους οποίους πρόσφυγες
Παλαιστίνη 1948 (Ισραήλ)
1.012.547
(250.000 στο εσωτερικό)
Λωρίδα της Γάζας
1.066.707
813.570
Δυτική Όχθη
1.695.429
693.286
Ιορδανία
2.472.501
1.849.666
Λίβανος
456.824
433.276
Συρία
494.501
472.475
Αίγυπτος
51.805
42.974
Σαουδική Αραβία
291.778
291.778
Κουβέιτ
40.031
36.499
Υπόλοιπος Κόλπος
112.116
112.116
Ιράκ, Λιβύη
78.884
78.884
Άλλα αραβικά κράτη
5.887
5.887
Αμερική
216.196
183.767
Άλλες χώρες
275.303
234.008
Σύνολο
8.270.509
5.248.186


Aπό τη Νάκμπα στην Ιντιφάντα

Ένα περιληπτικό χρονικό της παλαιστινιακής υπόθεσης από το 1947 ως το 1987 και την έκρηξη της 1ης Ιντιφάντα, από το r-freepalestine



1947
Ο ΟΗΕ ψηφίζει την απόφαση 181 που καλεί σε διχοτόμηση της Παλαιστίνης σε δύο κράτη, ένα αραβικό-ένα εβραϊκό.

Το αρχικό σχέδιο διχοτόμησης της Παλαιστίνης - το Ισραήλ σταδιακά κατέλαβε πολύ μεγαλύτερη έκταση

1948
Άγριες επιθέσεις σιωνιστικών τρομοκρατικών ομάδων. Κατάληψη μεγάλου αριθμού χωριών και πόλεων. Οι Παλαιστίνιοι εξεγείρονται εναντίον της σιωνιστικής αποικιοκρατίας και της Βρετανικής Εντολής. Βίαιη κατάπνιξη. Ο Μπεν Γκουριόν εξαγγέλλει την ίδρυση του κράτους του Ισραήλ

Τα στρατεύματα των γειτονικών αραβικών κρατών εισβάλουν στην Παλαιστίνη. Η Παλαιστίνη χωρίζεται στα τρία:

Το 78% καταλαμβάνεται από το Ισραήλ

Η Δυτική Όχθη (20,5%) προσαρτάται στην Ιορδανία

Η Λωρίδα της Γάζας (1,5%) τίθεται υπό τη διοίκηση της Αιγύπτου

750.000 Παλαιστίνιοι ξεριζώνονται και καταφεύγουν σε Γάζα, Ιορδανία, Συρία, Λίβανο

1964
Δημιουργία της Οργάνωσης για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης, ΟΑΠ (PLO), ως ομπρέλα και νόμιμος εκπρόσωπος όλων των Παλαιστινίων

1965
Οι «φενταγίν» μαχητές της παλαιστινιακής αντίστασης αρχίζουν να χτυπούν στόχους στα Κατεχόμενα

1967
Το Ισραήλ επιτίθεται σε Αίγυπτο, Συρία, Ιορδανία (Πόλεμος των 6 ημερών)

Δυτική Όχθη, Λωρίδα της Γάζας, Υψίπεδα του Γκολάν, Σινά καταλαμβάνονται από το Ισραήλ

410.000 επιπλέον πρόσφυγες

Απόφαση 242 του ΟΗΕ καλεί το Ισραήλ να αποχωρήσει από τα εδάφη που κατέλαβε



H σταδιακή απώλεια εδαφών της Παλαιστίνης από το 1947 ως το 2000
1973
Συρία και Αίγυπτος επιτίθενται στο Ισραήλ. Με τη στήριξη των ΗΠΑ, το Ισραήλ διατηρεί το σύνολο σχεδόν των εδαφών που κατέλαβε το 1967

1974
Η ΟΑΠ (PLO) αναγνωρίζεται από τον ΟΗΕ ως ο αποκλειστικός εκπρόσωπος του παλαιστινιακού λαού. Η έδρα της ΟΑΠ μεταφέρεται διαδοχικά από Ιορδανία, Λίβανο, Τυνησία

1979
Καμπ Ντέιβιντ (Ι): Η Αίγυπτος υπογράφει σύμφωνο αμοιβαίας αναγνώρισης με το Ισραήλ, το Σινά επιστρέφεται στην Αίγυπτο υπό όρους

1982
Το Ισραήλ εισβάλει στον Λίβανο (πρώτη εισβολή). Καταστρέφεται η υποδομή της ΟΑΠ, εκδιώκονται οι Παλαιστίνιοι. Περίπου 17.500 Παλαιστίνιοι και Λιβανέζοι νεκροί.

Δεύτερη εισβολή στη Σάμπρα-Σατίλα. Σφαγιάζονται 2.750 στους παλαιστινιακούς καταυλισμούς. Ισραηλινός υπουργός Άμυνας ο Αριέλ Σαρόν

1987
1η Ιντιφάντα – Λαϊκή εξέγερση



Αναλυτικό χρονολόγιο της Νάκμπα, επίσης από το r-freepalestine

left.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου