Της Ζέζας Ζήκου
Οταν οι λαοί φοβούνται -και μεταξύ αυτών οι Ελληνες που με τρόμο βλέπουν πως η κρατική χρεοκοπία διαλύει με ισχυρούς ρυθμούς την ελληνική οικονομία- τότε για να περιγράψουμε την κατάσταση πρέπει να παραφράσουμε τον Μαρξ: Ενα φάντασμα πλανιέται πάνω στην περιφέρεια της Ευρωζώνης - το φάντασμα των οικονομικών δεινών. Οντως, η κρίση χρεών «υποθηκεύει» στην κυριολεξία την οικονομική ανεξαρτησία των πάντων.
Η καταστροφή από μια επερχόμενη κρίση συχνά έρχεται πολύ αργά. Πρόκειται για αξίωμα, κάτι σαν «βρώμικο» μυστικό, της οικονομικής πολιτικής. Αυτοί που τη χαράσσουν και είναι υπεύθυνοι για την πορεία της οικονομίας, αργούν να αντιληφθούν(;) τις συνέπειες που εκκολάπτει η διάλυση του ιστού της χώρας. Επειτα αργούν να αντιδράσουν. Το εξοργιστικό είναι ότι ενώ οι κοινοί θνητοί έχουν πλήρη επίγνωση των προβλημάτων και των κινδύνων, πολύ προτού αυτά γίνουν αντιληπτά(;) στους φωστήρες των υπουργείων Οικονομικών και των τραπεζιτών, εν τούτοις αυτοί καλούνται να πληρώσουν τα σπασμένα.
Η οικονομία μπορεί να είναι παγκοσμιοποιημένη, αλλά η πολιτική παραμένει τοπική υπόθεση. Ούτε αυτή η κυβέρνηση έχει στρατηγικό αναπτυξιακό σχέδιο ούτε και χρήματα. Το Δημόσιο είναι σαν ζόμπι που έχει βγει στους δρόμους και ζητάει να ρουφήξει το αίμα των ζωντανών. Οπως και τα ομόλογα του Δημοσίου που ρουφάνε το αίμα των τραπεζών και των καταθετών. Οι Ευρωπαίοι πολιτικοί απέτυχαν να αναδιαρθρώσουν σωτήρια και αποτελεσματικά το ελληνικό χρέος και η χώρα συνεχίζει να μην έχει ουσιαστική ευκαιρία ανάκαμψης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου